Cała botaniczna prawda o hortensjach
Jej potoczna nazwa najprawdopodobniej pochodzi od niejakiej Hortensji Barret – jednej z wielu kochanek francuskiego botanika, lekarza Philiberta Commersona, który jak pierwszy opisał Hortensję. Nazwa łacińska to Hydrangea i obejmuje wg różnych źródeł od 25 do 80 gatunków. W naturalnym środowisku można ją spotkać w Ameryce Północnej i Południowej, a także w południowo-wschodniej Azji. W ogrodach przydomowych najczęściej można spotkać hortensję wielkolistną zwaną także ogrodową, wiechowatą rzadziej drzewiastą, od czasu do czasu na grządce mignie także hortensja piłkowana oraz dębolistna.
Hortensja drzewiasta – Hydrangea arborescens ‘Grandiflora’
Hortensja dębolistna – Hydrangea quercifolia ‘Sike’s Dwarf’
Hortensja ogrodowa – Hydrangea macrophylla ‘Goliath’
Hortensja piłkowana – hydrangea serrata ‘Golden sunlight’
Największą ozdobą tego krzewu są oczywiście kwiaty, które pozostają na krzewach aż do końca zimy stanowiąc swoistą dekorację w pustym zimowym ogrodzie. Jak wygląda kwiat każdy wie, jednak z botanicznego punktu widzenia, w zależności od gatunku u hortensji można wyróżnić 3 rodzaje kwiatostanów – wiecha, podbaldach kulisty oraz podbaldach talerzowy.
podbaldach kulisty – Hydrangea macrophylla ‘Bailmer’
podbaldach talerzowy – Hydrangea serrata ‘Bluebird”
Wiecha – Hydrange paniculata ‘Zwijnenburg’
Pielęgnowanie
Hortensje, przynajmniej za młodu nie należą do roślin łatwych w uprawie, niemniej jednak trud ten się opłaca – starsze okazy są prawie bezobsługowe i na prawdę dobrze prezentują się we wszystkich typach ogrodów. Przed przystąpieniem do sadzenia delikwenta, trzeba wybrać odpowiednie stanowisko. Dla hortensji ogrodowych oraz piłkowanych najlepszym miejscem będzie półcień, wiechowata oraz dębolistna dobrze poradzą sobie nawet w nasłonecznionym miejscu. Kolejnym elementem jest gleba – powinna ona być żyzna, próchniczna, dobrym rozwiązaniem jest mieszanka ziemi gliniastej z kwaśnym torfem lub tzw ziemią liściową. Gleba taka powinna mieć pH ok 5,0-5,5. Należy pamiętać, że hortensje są szczególnie wrażliwe na suszę, więc w upalne lato będziemy zmuszeni podlać je z rana lub wieczorem (w dzień, szczególnie słoneczny i upalny raczej nie podlewamy, ponieważ możemy zwyczajnie spalić roślinę).
Cięcie
Kolejnym ważnym elementem uprawy jest cięcie krzaków, tniemy zazwyczaj zaraz po kwitnieniu, lub jeżeli zdecydujemy się zostawić kwiatostany na zimę, powinniśmy to zrobić po ustąpieniu wiosennych przymrozków. Poniżej kilka ilustracji jak należy wykonywać cięcie krzaków, w zależności od gatunku:
Hydrangea macrophylla – rys. Maria Sochacka
Hydrangea paniculata – rys. Maria Sochacka
Hydrangea arborescens – rys. Maria Sochacka
Cięcie – wersja dla leniwych
Są także odmiany hortensji, których nie trzeba ciąć, wśród nich znajdziemy: Hydrangea anomala subsp. petiolaris – hortensja pnąca, Hydrangea serrata – hortensja piłkowana, Hydrangea quercifolia – hortensja dębolistna, Hydrangea aspera – hortensja kosmata, Hydrangea sargentiana –hortensja Sargenta.
Zimowanie
Należy pamiętać, że hortensja mają tendencje do przemarzania, dlatego należy je okrywać na zimę. Możemy to zrobić za pomocą gałązek z drzew iglastych (stroisz) lub za pomocą agrowłókniny.
Hortensje okryte na zimę za pomocą w stroiszu (ogród botaniczny UWR)
Najciekawsze odmiany:
Hydrangea paniculata ‘White moth’
hydrangea macrophylla ‘Soeur Therese’
hydrangea ‘Preziosa’
Hydrangea paniculata ‘Pinky Winky’
hydrangea macrophylla ‘Nigra’
hydrangea macrophylla ‘Masja’
hydrangea macrophylla ‘Mariesii grandiflora ‘
hydrangea macrophylla ‘Maculata’
hydrangea macrophylla ‘Kyushu’
hydrangea macrophylla ‘Jogasaki’
hydrangea macrophylla ‘Freudenstein’
hydrangea macrophylla ‘First White’
hydrangea macrophylla ‘Deutshland’
hydrangea macrophylla ‘Blaumeise’
hydrangea paniculata ‘Zwijneburg’
foto. Arsbotanica, W. Foremska
